سیستم آتش نشانی ساختمان ، طراحی و اجرای لوله کشی آب آتش نشانی ساختمان (تاسیسات آتش نشانی) مجموعه اقداماتی است که برای مقابله با حریق انجام می شود. طراحی و اجرای تاسیسات آتش نشانی هر ساختمان متناسب با شرایط هر ساختمان انجام می شود. در زمان آتش سوزی برای کاهش خسارات ناشی از آتش سوزی، مهار به موقع، جلوگیری از پیشروی آتش و به حداقل رساندن ضررهای ناشی از حریق از سیستم اطفاء حریق استفاده می شود.
برای ساخت ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری و ... بالای سه طبقه و کارگاه هایی که دارای ارزش مادی و اهمیت بالا هستند، از سیستم اطفاء حریق استفاده می شود. در سالهای اخیر بدلیل کمبود ایمنی آتش در ساختمان حوادث آتش سوزی در بسیاری از شهرهای در حال توسعه، بیش از حد سبب بروز خسارات جانی و مالی فراوان و تخریب ساختمان ها شده است. بنابراین در زمان بروز حریق برای کاهش خسارات و تلفات ناشی از آتش سوزی از سیستم اطفاء حریق استفاده می شود. بدین صورت می توان تلفات اولیه تا زمان رسیدن نیروهای آتش نشانی را کنترل کرد. اجرای تاسیسات آتش نشانی در ساختمان منجر به تسریع در کنترل حریق توسط ساکنین و آتش نشانان در زمان وقوع حریق می شود. معمولاً در ساختمان ها جعبه های آتش نشانی (فایرباکس) و اسپرینکلر نصب می شود. جعبه های آتشنشانی یا همان فایر باکس به دو صورت توکار و روکار در ساختمان نصب و به سیستم لوله کشی مرکزی متصل می شوند.
شبکه های لوله کشی به هم پیوسته است که براساس استانداردهای مهندسی محافظت از ساختمان در برابر آتش طراحی و اجرا می شود. سیستم لوله کشی اسپرینکلر شامل منبع تأمین آب، شیر کنترل آب، هشدار دهنده جریان آب و تخلیه به فاضلاب می باشد. اسپرینکلرها توسط حرارت آتش فعال می شوند و آب را به سمت منطقه حریق تخلیه می نمایند. لوله کشی اسپرینکلر معمولاً در بالای سطح زمین و سازه نصب می شود و طراحی آن توسط روش های هیدرولیکی و جدولی از پیش تعیین شده انجام می شود.
در سیستم آبرسانی رایزر، لوله ای در ارتفاع ساختمان از کف (پایین ترین ارتفاع) تا بالا (بالاترین ارتفاع) قرار می گیرد و وظیفه آن تامین آب مورد نیاز برای اطفای حریق های دستی و اتوماتیک مانند: جعبه های آتش نشانی و اسپرینکلر است.
به طور کلی سه نوع رایزر داریم که در ادامه به توضیح آنها می پردازیم.
1- اجرای سیستم آتش نشانی به روش خشک (رایزر خشک آتش نشانی)
2- اجرای سیستم آتش نشانی به روش تر (رایزر تر آتش نشانی)
3- اجرای سیستم آتش نشانی به روش ترکیبی (رایزر ترکیبی آتش نشانی)
این سیستم ها دارای لوله های خشک می باشد و آبی در آن وجود ندارد. منبع آب مورد نیاز در لوله کشی این سیستم ها و یا قرقره آتش نشانی، از منابع آب ساختمان تأمین نمی شود. این سیستم از درب ورودی ساختمان شروع شده و دارای انشعاباتی برای وصل کردن شیلنگ و کم و زیاد کردن آب در طبقات مختلف ساختمان است. که در زمان اطفاء حریق عملیات آتشنشانی مورد استفاده قرار می گیرد و عملیات اطفا را ساده و موثرتر می کند. در زمان آتش سوزی با اتصال شلنگ های ماشین آتشنشانی به شیر ورودی درب، آب سیستم تأمین شده و آب از طریق انشعابات وارد طبقات مختلف ساختمان می شود. در دو طرف جعبه آتشنشانی 4 سوراخ در بالا و پایین جعبه وجود دارد، معمولاً سوراخ بالا مربوط به سیستم آتشنشانی خشک می باشد.
آب در این سیستم ها همیشه در لوله ها جریان دارد. منبع آب مورد نیاز در لوله کشی این سیستم ها از منابع آب ساختمان تأمین و مرتبط به لوله کشی آب شهری می باشد. بنابراین در این سیستم همیشه آب جریان داشته و با باز کردن شیر ورودی به جعبه آتش نشانی و نازل سر لوله، آب در لوله ها جریان می یابد. در سیستم اطفاء تر از پایین ترین طبقه ساختمان (موتور خانه) و یا طبقه بالای ساختمان (پشت بام)، آب از طریق لوله ها به طبقات مختلف جریان یافته و وارد جعبه آتشنشانی (فایرباکس) می شود. در دو طرف جعبه آتشنشانی 4 سوراخ در بالا و پایین جعبه وجود دارد، معمولاً از خروجی پایین جعبه آتشنشانی برای سیستم تر استفاده می شود.
در لوله کشی این سیستم ها به طور همزمان از ترکیب دو سیستم خشک و تر و از یک خط لوله مشترک استفاده می شود. امروزه استفاده از سیستم آتش نشانی مرکب رایج تر است. سیستم اطفاء خشک جهت اطفاء حریق آتشنشانی و سیستم اطفاء تر برای اطفای حریق کوچک توسط ساکنین اجرا می شود. لازم به ذکر است در ساختمان های بلند از بوستر پمپ آتش نشانی برای تأمین فشار سیستم آتشنشانی استفاده می شود.